താമരയിതളിലെ തവള

നീർക്കോലി സാർ സീരിയസ്സായി പാഠം പഠിപ്പിക്കുമ്പോൾ അവൾ-താമരക്കുളത്തിൽ നീലിത്തവള- അർദ്ധമയക്കത്തിലായിരുന്നു.  മാഷ് ശീ.....ശീ.....വച്ച്  അവളെ ഉണർത്തി.
“ശ്രദ്ധിക്കൂ കുട്ടീ.”  മാഷ് പറഞ്ഞു.
അവൾ പിന്നെ മുഴുവൻ ശ്രദ്ധയും ക്ലാസ്സിൽ തന്നെ നൽകി.
മാഷിന്, അവളിലൊരു കണ്ണുണ്ടോന്ന് ക്ലാസ്സിലെ പലരും  പരസ്പരം കുശ്ക്കൂ.......കുശ്കൂ   പറയാറുണ്ടായിരുന്നു. എന്തായാലും മെലിഞ്ഞു നീണ്ട സുന്ദരനായ നീർക്കോലി സാറിനോട്  നീലിപ്പെണ്ണിന്  സീരിയസ്സായിത്തന്നെ ഒരു ‘ഇത് ’ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നത്  ആരും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

മാഷെടുത്ത ക്ലാസ്സ്, ജലകണത്തെ പറ്റിയായിരുന്നു.
ഒരു തുള്ളി ജലം പൊയ്കയിൽ വീണാൽ                                                  
അത് വ്യക്തിത്വം നഷ്ടപ്പെട്ട് പൊയ്കയിൽ ലയിക്കുന്നു!
വീഴ്ചക്കിടയിൽ നീർമണി ഒരു  താമരയിതളിൽ തങ്ങിയാലോ?
അപ്പോഴതൊരു  മുത്താകും. തിളക്കമാർന്ന മുത്ത്!


അന്ന്  ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലെത്തിയ നീലിപ്പെണ്ണ്  തന്റെ വാസ സ്ഥലമായ താമരക്കുളത്തിലെ ജലത്തിൽ ലയിക്കാതെ  കുളത്തിലെ ഒരു താമരയുടെ ഇതളിലിരുന്ന് മാഷെടുത്ത പാഠം ഉറക്കെ ഉരുവിട്ടു. പിന്നെ, അവൾ  സ്വയമൊരു മുത്തായി  നീർക്കോലിസാറിന്റെ തലപ്പാവിൽ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചതായി സ്വപ്നം കണ്ടുറങ്ങിപ്പോയി.


പിറ്റേ ദിവസം  തവളപ്പെണ്ണ് ക്ലാസ്സിൽ ഹാജരില്ലായിരുന്നു!
നീർക്കോലി മാഷിന്,  തവളയിറച്ചി ദഹിക്കാത്തതിന്റെ അസ്ക്കിതയുണ്ടായിരുന്നു!!